Rivierkreeft

Ik heb onlangs een half helder (klinkt beter dan troebel nietwaar?) rivierkreeftensoepje gemaakt. Recept ooit eens gezien in de allerhande en inmiddels aangepast aan eigen smaak, met knoflook, witte wijn, visbouillon, slagroom, viskruiden van de markt in Arles, scheutje Noilly Prat en uiteraard rivierkreeftjes (het vlees dan) van meneer Klaas Puul. Nu kwam ik laatst tijdens een wandeling een rivierkreeft tegen op het pad, een behoorlijk agressief exemplaar, maar die ziet er toch heel anders uit dan die op het plaatje van meneer Klaas Puul. Ik vermoed dan ook dat meneer Klaas een lief garnaaltje op zijn verpakking prefereerde boven zo'n heetgebakerde kreeftje.

crème brûlée anders

Crème brûlée, één van mijn favoriete desserts. Om wat af te wisselen probeer ik af en toe wat smaken uit, met wisselend succes. Met kardemom, gerookte thee, of zoals gisteren met perzik. Van mijn Engelse buurman had ik een enorme, erg rijpe perzik gekregen. Ik heb deze ontveld en vervolgens gepureerd en aan het mengsel toegevoegd. De substantie wordt wel iets minder stijf, maar de perzik geeft een subtiele fris zoete smaak.

Even wat anders

Even wat anders, de stal uit, de wei in, want het kan nog, het weer is lekker aan het nazomeren. Van al het lekkers groeit mijn buik dus tijd voor meer beweging. Het geijkte rondje voldoet niet meer dus ben ik van windrichting veranderd. Wat is het Hollandse poldergebied toch mooi. Oude boerderijen, grazige, iets te eentonige weiden, koeien, vaarten, slootjes, kieviten, reigers, ganzen, eenden, ooievaars en de geur van koeienstront. Heerlijk.
Tevens heb ik een tweetal boerderijwinkels ontdekt, binnenkort maar eens kijken wat er voor lekkers te verkrijgen is.

Mede mogelijk gemaakt door...

De Fransen zijn natuurlijk moeilijk te evenaren als het om lekker eten gaat. Maar ook van Hollandse bodem zijn er verrassend lekkere producten te verkrijgen. Op de foto een Zuid Hollands kaasplankje met oude geitenkaas met fenegriek (lekker pittig met een nootsmaak) van Mooi Mekkerland, vergezeld door een glaasje Zwarte Mede (zoete, portachtige drank op basis van honing) van De Delftse Mederij. Beide producenten zijn nogal eens te vinden op streekmarkten in Zuid Holland.

Smiley's

Jawel, na regen, nouja de zondvloed was er niks bij, komt zonneschijn. Tijd voor wat lachebekjes. De eierkoeken van gisteren vielen goed in de smaak. Vandaag heb ik mini's gemaakt met wat meer smaak en bosbessen als oogjes.

Kloteweer met eierkoeken

Het is september en na een weekje met uitmuntend weer is het sinds afgelopen zondag gedaan met het mooie weer. In plaats daar van hoosbuien. Zo erg zelfs dat mijn dak, misschien zijn de pannen wel honderd jaar, het op bepaalde plekken begint te begeven. Niet heel erg, maar een beetje nat is ook nat.
Het is zo nat dat naar buiten gaan geen optie is. Ik heb me dan ook teruggetrokken in de geborgenheid van mijn eigen huisje (met een emmer en handdoek onder het lekkende dak). Sloffen aan, muziekje, koffietje, boekje (klinkt op zich niet gek....voor de winter!), en ik heb zin in eierkoeken, maar niet om naar buiten te gaan om ze ergens te kopen.

Dan maar zelf maken, doodsimpel en zo gebeurd:

• zet de oven aan op 180 graden en leg een vel bakpapier op de bakplaat
• doe 2 eieren (voor de duidelijkheid zonder schaal) in een kom, voeg daar 100 gram suiker en een snufje zout aan toe.
• klop met de mixer de ei-suikermassa
• ik had geen bakpoeder dus heb er op het gevoel wat droge gist in gemikt
• roer 100 gram bloem luchtig door dit mengsel (als je zelfrijzend bakmeel hebt is dat nog beter) en verdeel in hoopjes (ver uit elkaar) op het bakblik
• ongeveer 10 minuten in de oven, misschien iets langer, misschien iets korter, hangt van de oven af, maar laat ze niet te bruin worden want dan worden ze droog.

Najaar

Het is september en september behoort tot het najaar volgens mij. Grappig eigenlijk dat de zomer geen "jaar" heet want dan waren de termen voorjaar en najaar wat logischer geweest. De winter wordt in deze termen gemakshalve niet genoemd. En terecht, wat moeten we eigenlijk met die winter, het "onjaar" naar mijn mening.

Goed, het is september en nog best aardig weer. De dagen worden al korter, de nachten kouder en in de  paars bloeiende kattenstaarten en wilgenroosjes vrolijken het groen in de natuur nog een beetje op. Al is dit seizoen het einde van de fijne, groene, warmteperiode en in die zin niet iets om blij van te worden, wel worden we dat van de vondsten in de natuur. De bramen beginnen te rijpen, de vlierbessen, ik heb al de eerste hazelnoten geraapt, de brandnetels doen er nog even een nieuwe groei overheen, de paddestoelen komen tevoorschijn, kortom, genoeg lekkers om in te slaan voor de winter.