Menu des voisins

Pamplemone is verkeerd, dat moet potiron zijn

Afgelopen zaterdag hebben twee buurmannen bij mij gegeten, voor het eerst. Ik heb veel meer buurmannen, ook enkele vrouwen, maar de één had mij laatst mee uit eten genomen en van de ander had ik een kookboek gekregen (over de Bazaar in Beverwijk waar we deze zomer samen naartoe zijn gegaan). Tijd dus om wat terug te doen. Ik had eigenlijk van elk gerecht een fotootje moeten maken, maar dat ben ik in de hectiek vergeten.

Voor zo'n eerste keer is dat dan toch wel spannend. De één gewend aan veelvuldig dineren in restaurants, de ander een echte Bourgondiër. Mijn tactiek is om zoveel mogelijk gerechten te serveren, mocht er dan iets mislukken dan kun je dat last minute nog schrappen, als je het tijdig ontdekt tenminste. Is er een gerecht dat wat minder in de smaak valt ten opzichte van de rest dan hoop ik dat de gemiddelde waardering toch nog meevalt.

Dit klinkt allemaal heel berekenend, maar misschien nog wel belangrijker is dat ik het zelf ook leuk vindt om allerlei verschillende dingen te maken, gewoon omdat je ingrediënten in huis hebt, of dat je wat wilt experimenteren. En ik had leuke dingen in huis. Op mijn verjaardag had ik een assortiment exotische vruchten gekregen (sharon fruit, chayote, aardpeer) en in het kistje vol smaak zat onder andere pompoen. Leuk om hiermee aan de slag te gaan. Op een gegeven moment had ik zoveel gerechtjes in mijn hoofd dat ik ze maar even heb genoteerd (zie foto boven).

Chayote, frisse smaak en lekker knapperig. Smaak doet denken aan de Kaapse kruisbes.

Als eerste voorgerecht had ik wat plakjes Serrano ham met daarop een salade van geraspte knolselderij met een ansjovis-mosterd mayonaise en wat kappertjes (Dit had ik nog over van mijn verjaardag eerder die week).

Allereerste gang

Daarna een lekker pittig pompoensoepje (met visbouillon die gebruikt is in de volgende gang, crème fraîche, kerrie, chilipeper), geserveerd als cappuccino met schuim van melk/crème fraîche met wat zout en komijn en daarin wat rivierkreeftjes (altijd handig om in huis te hebben, is namelijk zo ontdooit).

Vervolgens filet van zeetong gepocheerd in visbouillon met wat knoflook met een saus van Noilly Prat, de bouillon en crème fraîche en een heel klein tikkeltje honing. Dit heb ik geserveerd op een bedje van roergebakken komkommer en chayote. De ervaren restaurantganger vond dit gerecht uiteindelijk de topper.

mijn grote vriend

En toen, dat was voor mij ook spannend want nog nooit gegeten, gebakken duif met madeirasaus, geserveerd met wat groene salade. Heerlijk, ik betreur toch dat ik de dit jaar gevangen houtduiven weer heb laten vliegen.

De voorgerechten deden het goed met de chardonnay van het domein Rieu Frais.

Hierna werd het wel eens tijd voor het hoofdgerecht en ondanks dat de portie klein was had dit gerecht met z'n vele ingrediënten het meest voeten in de aarde, mede vanwege de vele verschillende bereidingen. Het was bavette, van de barbecue en daarmee een lekkere rooksmaak, met daarbij gefrituurde aardappeltjes (friet), rode kool (restje van eerder die week), ingemaakte én gekarameliseerde ui, gegarneerd met wat blaadjes sla en eigen kweek radijskers. De aardappel is er pas later bijgekomen, ik wilde eerst een puree serveren van de aardpeer, maar dat werd een soort behanglijm en de smaak viel ook wat tegen. Ik heb nog geprobeerd om toefjes hiervan te frituren maar daar bleef niks van over, vandaar de zelfgemaakte frieten. Bij het hoofdgerecht dronken we een Côtes du Rhône (van de sympathieke biodynamische wijnmaker Francois Vallot.
De eerder getypeerde Bourgondische buurman gaf dit gerecht de meeste punten.

Het hoofdgerecht

Geheel op z'n Frans vervolgens een kaasplank met Stompwijkse geitenkaas met fenegriek, een Camembert Rustique en een Epoisse (in Marc de bourgogne gewassen pittig (ruikende) koemelk kaas), waarvan de laatste geheel op ging. Bij de kaas en het dessert een lekkere Monbazillac (zoete wijn met tonen van rabarber en overrijpe aardbeien)

Het dessert, en dat is wel een beetje jammer, was niet helemaal gelukt. Ik had crème brûlée gemaakt en aan tafel het gekarameliseerd met de brander, maar de substantie onder het laagje was te zacht, meer een soort vla. Waarschijnlijk te weinig eigeel of per ongeluk teveel melk/room toegevoegd.

De koffie met cognac tel ik niet als gang. Er is veel genuttigd, ook van de wijn erbij. Het is erg laat geworden, maar het was gezellig, en bovenal erg lekker. Er staan nog wat andere buren op het lijstje om eens uitgenodigd te worden, dat moet er nu ook maar eens van komen.