Domme duif

Een kip als huisdier, of liever gezegd als tuindier, is leuk, maar het trekt ook andere beesten. Tot nu toe, al zo'n acht jaar, laten de katten de kip redelijk met rust. Muizen houden van kippenvoer, maar na er drie in de val te hebben gevangen heb ik ze niet meer gezien (de val staat er nog). Sinds dit jaar, en ik weet niet hoe dat opeens komt, trekt de kippenren ook merels en houtduiven. Leuk die vogels in de tuin, maar m.b.t. het overbrengen van ziektes heb ik ze toch liever niet in het verblijf van kip.

Vanmorgen was er weer een houtduif die heel brutaal in de ren restanten kippenvoer zat te pikken. Kip durfde niet uit het nachthok te komen vanwege de voor haar tamelijk grote vogel. Nadat ik vers voer heb gestrooid heb ik een touwtje aan het deurtje van de ren bevestigd en die naar het keukenraam geleid. Binnen vijf minuten, ik was nog bezig mijn ontbijt te bereiden, zat het stomme beest al weer in de ren. Met een ruk aan het touwtje vloog het deurtje dicht en was de duif gevangen. Hij fladderde wat tegen het gaas maar liet zich vrij makkelijk pakken. In mijn handen was het beest overigens minder groot dan ik dacht en dan heb ik nog kleine handen ook. Ik heb er wat foto's van gemaakt. Maar toen, wat moet je met zo'n duif. Houtduif zie je wel op de menukaart van dure restaurants, maar om het beest nu eigenhandig zijn nekje om te draaien ging me wat ver. Nog wel, want ik zou het eigenlijk best wel willen kunnen. De stap van gevederd levend beest naar lekker stukje vlees in de pan is me nog net wat te groot. Het beest is dan ook uit mijn handen weggevlogen en heb hem niet meer gezien.