Salade verte

Zaterdag j.l. bij vrienden gegeten. Zelf had ik vegetarische bitterballen meegebracht, dat was nog even spannend. Eerder had ik de roe ervoor reeds gemaakt, op basis van groentebouillon en morilles, en later, na wat dagen stijven in de koelkast, de ballen gedraaid. Dat is eigenlijk het vervelendste werk, je hele handen zitten onder de derrie wat het draaien van de bal niet ten goede komt. Na het draaien eerst in de paneermeel, dan in losgeklopt ei en daarna weer paneermeel. Kliederboel gegarandeerd. En dan moeten ze de vriezer in. En er weer uit om ze te frituren natuurlijk. Ik heb ze wel een uurtje van te voren uit de vriezer gehaald om ontploffingen in het vet te voorkomen.

Het frituren ging zowaar helemaal niet slecht. 180 graden, 5 minuten, en de nog licht bevroren bal kreeg een mooi krokant korstje, met weinig lekkages bovendien.





Maar dat was nog maar het hapje bij de borrel! Mijn vrienden hadden de rest van het maal bereid. Een heerlijk kippetje uit de oven, aardappeltjes idem dito met knoflook en rozemarijn en daarbij.... salade verte. Een heerlijk mengsel van vers uit de tuin geplukte salade. Sla, spinazie, kervel, bieslook, dragon, peterselie, ik weet het niet meer allemaal, maar kakelvers uit de tuin. Er overheen walnoot en een simpele mosterddressing. Wat kan een salade toch lekker zijn! Al die verse, subtiele, kruidige smaken gecombineerd met noot, echt verrukkelijk! Was net te laat met de foto.