De eendenkooi

Er zijn er nog een aantal in Nederland, niet meer allemaal in werking, maar toch, ze zijn er nog. Ik heb het over eendenkooien, een zeer oude jachtmethode om wilde eend te vangen. In die zin misschien omstreden in de huidige maatschappij waarbij de jacht en of slacht van alles wat lief en aaibaar oogt weerzin opwekt, maar in mijn ogen een redelijk humane manier om een lekker, eerlijk en vooral ongeschonden stukje vlees op je bord te krijgen. Overigens worden de meeste eenden gevangen om geringd te worden en volgens mij houden ze daar niet echt een trauma aan over. Naast een vangfunctie dient een eendenkooi, en de omliggende omgeving, ook als rust en broedplaats voor de wilde eend en andere vogels. Voor mij mogen er dan ook gewoon nieuwe eendenkooien gebouwd mogen worden.

Eend broedt in holle boom

Veel eendenkooien zijn een goed bewaard geheim. Van buitenaf zie je er niet zoveel aan, gewoon een bosje in een landelijk, waterrijk landschap. Maar dat bosje verhult een plas met trechtervormige zijkanalen die eindigen in een vangkooi. Er zijn nog veel verschillende typen eendenkooien ook, dus een nauwkeurige omschrijving laat ik gemakshalve achterwege. De plas is afgeschermd met schermen van wilgentenen en daarachter staan weer bomen ter beschutting. Soms staat er nog een kooikerhuisje waar de kooiker vroeger in woonde.

Echtpaar holenduif

Deze nietsvermoedende bosjes in het landschap zijn echt kleine walhalla's! Het wemelt er van de, soms bijzondere, planten, vogeltjes, insecten, paddestoelen, noem maar op. Ik kom nog wel eens in een eendenkooi bij mij in de buurt om daar als vrijwilliger klusjes te doen. Deze kooi is niet meer als eendenkooi in werking, maar wordt door de eigenaar in stand gehouden als cultureel erfgoed. De kooi ligt dicht bij een snelweg, dat wel een beetje charme weghaalt, maar als je het geluid van het verkeer wegdenkt is het een prachtig paradijsje, compleet met kooikerhuisje en oude boomgaard. Op de plas hooguit een verdwaalde eend, maar in de bomen en struiken rondom des te meer vogels, onder andere een ransuil die overdag verpoost in een flinke meidoorn struik. Ook wemelt het er van de puttertjes en tal van fluiters, (staart-) mezen en meer. Een heerlijke plek.

Broedende zwaan

Vandaag was ik in een echte eendenkooi, een zeer grote die bovendien nog in werking is. De kooi ligt prachtig langs een slingerend dijkje in het groen. De kooiker is de broer van een goede kennis en zo kwam het ook dat de kennis en ik een privé rondleiding kregen. Wat een overweldigende belevenis! Zo veel moois, zo veel groen, bloeiende kastanjes, eeuwenoude populieren en wilgen, bloeiend fluitenkruid, daslook, hyacint, smeerwortel, etc. etc.. Voor mij een soort zevende hemel, zelfs met al de muggen. Voor het eerst van mijn leven heb ik ook een purperreiger gezien, helaas te snel voor mijn fotocamera. Ook het oranjetipje was te snel voor mij. Maar wat was het er mooi, wat vind ik dat mooi. Ik heb echt mijn roeping gemist, wat moet het heerlijk zijn om hier dag in, dag uit te vertoeven.