Witvis, pesto en bloemenboter

Het was weer heerlijk weer vandaag. Stevige wind, maar net warm genoeg om in korte mouwen te fietsen. In de zon op een beschutte plek was het zelfs heel goed toeven. Als het even kan ga ik met mooi weer naar het bos. Omdat het daar mooi is, maar er is vaak ook wat eetbaars te vinden.
Vanmiddag zag ik in het bos, in het water in het bos om precies te zijn, een witte vis zwemmen, net onder het wateroppervlak. Zou het een albino zijn? of een ontsnapte of uitgezette Koi karper?

Maar daar kwam ik niet voor. Wel voor de bloemetjes dit keer. Niet voor op een vaasje, maar om te eten. Dat kan helaas niet met alle bloemen, ik heb heel wat mooie exemplaren moeten laten staan, zoals de nog altijd giftige boterbloem en de koekoeksbloem durf ik ook niet te eten. Gelukkig was er meer, al waren de paardenbloemen niet heel talrijk. Misschien is het hun jaar niet, of staan ze verscholen in het hoge gras. Ook vond ik rode klaver en hondsdraf. Ik heb van de plantjes alleen de bloemetjes gebruikt voor bloemenboter. Uiteraard boter, wat zeezout en bieslook uit de tuin en roeren maar.

 

En als je dan toch in de keuken staat, een pesto van zevenblad is zo gemaakt: zevenblad, parmezaan, pijnboompitten, olijfolie en knoflook. Alles bij elkaar in de keukenmachine en klaar is kees.

 

Bon appetit!