Bijna dagelijks krijg ik een mail met nieuw aanbod van een Franse makelaar. Of liever gezegd, een Nederlandse makelaar in Frankrijk. Frankrijk is misschien niet specifiek genoeg, deze makelaar houdt zich voornamelijk bezig met objecten in de Morvan.
Jaren geleden ben ik al eens met mijn zusje, zwager en toen nog erg jong oudste neefje, naar de Morvan geweest om daar naar objecten te kijken. Mijn zwager had dit geregeld, die pakt wat meer door dan ik, en er is heel wat te koop. Alleen was/is ons budget in alle realiteit toch wat lager dan de vraagprijs van de door ons bekeken objecten, als we het optimistisch uitrekenen.
De streek was erg mooi, veel rust en natuur, dat ligt mij wel. Ook de afstand naar Nederland is goed te doen, zo'n twee tot drie uur onder Parijs. En ook Parijs is dan niet al te ver. Binnen een uur ben je bij de beroemde wijnen van de oostelijke Loire (Sancerre en Pouilly Fumé) en een uur de andere kant op heb je de heerlijkste Bourgogne wijnen. Wat doet die afstand naar Nederland er nou eigenlijk toe als je hier de boel verkoopt? Kun je dan toch niet beter nog wat zuidelijker en zonniger gaan zitten? En komen de toeristen, waar je je droge baguette aan moet verdienen, er dan wel als ze een zon-zekere vakantie willen?
De Corrèze ligt weer wat zuidelijker, is ook lekker rustig en heeft veel natuur, maar echt zonnig wordt het pas onder Lyon natuurlijk. Daar lopen de prijzen dan ook gelijk weer op. Er zijn vast wel toeristen die rust, kalmte, natuur en cultuur prefereren boven de drukke plages van het zuiden. Als je maar zorgt dat je op een heel fijn en mooi plekje zit, waar je je gasten ook nog eens in de watten legt, dan kan dit misschien ook prima in Midden Frankrijk.
Een tijdje geleden kwam er van eerder genoemde makelaar een mailtje binnen met een object voor slechts vijftigduizend euro! Dat, en bijbehorend plaatje ter grootte van een postzegel, trok direct mijn aandacht. Een maison de campagne in de Nièvre met grotendeels gerenoveerd dak (wat is er met het overige deel aan de hand?), schuur, stallen, tuin en een weiland. Voor die prijs zal het allemaal wel niet veel zijn, maar de plaatjes zijn uiterst charmant! Dolenthousiast heb ik de mail gedeeld met mijn vader en zwager. Laatstgenoemde is altijd wel te porren, maar mijn vader deelde toch niet echt mijn enthousiasme. "Bouwval", "armoe" en "wens ik je echt niet toe". Tja, eigenlijk heeft mijn vader wel een beetje gelijk. Hij heeft waarschijnlijk ook gezien dat er slechts een houtkacheltje is, geen warm water en ja, het interieur behoeft ook wel wat werk. Daar moet je doorheen kijken zegt men dan altijd. Een woning die al af is, daar kun je zelf veel minder aan toevoegen en daarnaast is deze woning nog voorzien van originele details. Bovendien kan ik hem betalen als ik mijn huis verkoop! Als. En dan heb ik ook nog wel geld over voor en geisertje. Maar dan, hoe verdien ik er mijn geld? Zou ik een Gite kunnen maken van de stallen? of wellicht twee? Zal de locale overheid instemmen met wat tenten in het weiland? Zou de bevolking in de streek wat hebben aan een amateuristische edelsmid? Een hobby kippenboer? Ik kan hier uren over fantaseren en nog veel meer obstakels verzinnen dan de hier reeds genoemde.
Misschien doe ik er verstandig aan om het object eerst eens in het echt te zien, gecombineerd met een fijn tripje naar Frankrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten